จำได้บ่ใต้ห่มบักขามหม่องเก่าที่เฮาเคยหยอกเหย้า
เจ้ายังเคย นอนหนุนตัก ให้อ้ายลูบผมเจ้าเบาๆ
เคยสัญญา สิบ่ลืมฮักเฮา มีพยานเป็นควายตู้ด่อน
เวลาผ่านพ้นบ่ดน หัวใจของคนก็เปลี่ยนแปลง
ผู้บ่าวครู ขี่รถคันโก้ มาจีบมาเฝ้าเจ้าเช้าแลง
จากคนเคย บอกว่า ฮักๆ แฮง
แต่มื้อนี้เจ้าคือห่างเหินคัก
ฮักอ้ายกะฮัก แต่ว่าฮักมันกินบ่ได้
แม่นฮักหลายปานใด แต่คนเบิ่ดใจก็ไร่ค่า
มีแต่ฮักจนๆ กับหัวใจสีแดงๆ
คงบ่สู้รถแรงกับแบงค์เทา
ไปฮักเขา ฮักกับเขาสา ถิ่มอ้ายสาคนผู้ทุกข์ผุยาก
ฮักกันไป กะมีแต่ลำบาก ให้เจ่าไปหาทางส่ำบาย
ไปฮักเขา ฮักกับเขาสา บ่ต้องหัวซาคนขี้ทุกข์จั่งอ้าย
อกหักมันบ่ถึงตาย ขอแค่เหล้าขาวขวดน้อยย้อมใจ
ใต้ห่มบักขามหม่องเก่า
ลืมมันไปโลดสา คำสัญญาข้างโพนหม่องเก่า
ลืมมันไปโลดสาว ฮักเน่าๆ อยู่ข้างเถียงนา
บ่ต้องสนใจอ้าย บ่เป็นหยังหลายดอกน้องหล่า
หนักสุดกะแค่กินข้าวกับน้ำตา
ฮักอ้ายกะฮัก แต่ว่าฮักมันกินบ่ได้
แม่นฮักหลายปานใด แต่คนเบิ่ดใจก็ไร่ค่า
มีแต่ฮักจนๆ กับหัวใจสีแดงๆ
คงบ่สู้รถแรงกับแบงค์เทา
ไปฮักเขา ฮักกับเขาสา ถิ่มอ้ายสาคนผู้ทุกข์ผู้ยาก
ฮักกันไป กะมีแต่ลำบาก ให้เจ่าไปหาทางส่ำบาย
ไปฮักเขา ฮักกับเขาสา บ่ต้องหัวซาคนขี้ทุกข์จั่งอ้าย
อกหักมันบ่ถึงตาย ขอแค่เหล้าขาวขวดน้อยย้อมใจ
ไปฮักเขา ฮักกับเขาสา ถิ่มอ้ายสาคนผู้ทุกข์ผู้ยาก
ฮักกันไป กะมีแต่ลำบาก ให้เจ่าไปหาทางส่ำบาย
ไปฮักเขา ฮักกับเขาสา บ่ต้องหัวซาคนขี้ทุกข์จั่งอ้าย
อกหักมันบ่ถึงตาย ขอแค่เหล้าขาวขวดน้อยย้อมใจ
ใต้ห่มบักขามหม่องเก่า